Geheime kamers, verborgen schatten, de zonnewende, de heilige graal, ja, zelfs ufo’s spelen een rol in de onzinverhalen die worden verteld over het land van de katharen.
Tekst en foto’s: Paul Robert
“Bij twijfel, altijd omhoog gaan”, denk ik als ik bij een beekje sta en niet kan zien waar het pad aan de andere kant verder gaat. Dit is de eerste droge dag na een week van aanhoudende regen in de heuvels aan de voet van de Pyreneeën, en het steile bospad dat ik omhoog volg is erg modderig. Het is prettig om een stukje verder te klimmen door deze ondiepe beek met schoon water en rotsen.
[slider]
[slide]
[/slide][slide]
[slide]
[slide]
[slide]
[slide]
[slide]
[slide]
[slide]
[slide]
[slide]
[slide]
[slide]
[slide]
[slide]
[slide]
[slide]
[slide]
[/slider]
Het is een klim van twee uur naar de top van deze heuvel, aan het begin van mijn eerste etappe langs de ‘Sentier Cathare’, een netwerk van eeuwenoude paden tussen een tiental kasteel- ruïnes in het zuidoosten van Frankrijk.
Ik volg de beek ongeveer 100 meter tot ik het pad weer herken en voortmodder naar boven, waar mijn route net onder de top verder loopt naar Roquefixade. Boven heb ik uitzicht over de hele vallei en in de verte kan ik zelfs mijn doel van vandaag zien liggen: een rots die steil uit de vallei oprijst met op de top de omtrekken van een ruïne
Halverwege de middag bereik ik de parkeerplaats die 200 meter onder de ruïne is aangelegd. Er staan twee auto’s. Vier toeristen picknicken bij de gedenktsteen voor het drama dat zich hier op 26 maart 1244 voltrok, toen 225 katharen levend werden verbrand aan het eind van een kruistocht tegen hun ‘ketterij’ die 35 jaar eerder was begonnen in opdracht van een paus die zich ‘de Onschuldige’ noemde.
Het verhaal van de belegering van Montségur hebben dit kasteel tot het centrum gemaakt van een geromantiseerde geschiedenis en zelfs een cultus rond het katharisme, vertelt de 33-jarige historicus Tristan Bergerot als ik hem in de ruïne ontmoet.
Hij voert me mee naar de toren van het kasteel waar hij eerst de indeling van het gebouw uitlegt en dan naar een stapel stenen op de vloer wijst. “Zie je dat?” zegt hij. “Meer dan 20 jongens hebben daar een gat gehakt, omdat ze zeker wisten dat daar een verbogen kamer te vinden was. Ik had ze verteld dat er helemaal niets was, maar ze zijn middenin de nacht teruggekomen om te graven.”
Buiten, onder de noordgevel van het kasteel vertelt Tristan hoe de katharen op deze heuveltop zeven maanden lang werden verdedigd door slechts 100 gewapende mannen, tegen een belegering door 3.000 soldaten. Uiteindelijk werd het versterkte dorp veroverd en verwoest, zegt Tristan. “De ruïne die je nu ziet, is van het kasteel dat 50 jaar later door de kruisvaarders werd gebouwd. Het werd in de 17de eeuw verlaten.” Zie de video en lees verder in Het Beste van februari 2019: